Hz. Hasan’ın bazı nasihatleri-V

(dünden devam…)

Hz. Hasan'ın ölüm anındaki nasihati:

Hz. Peygamberin sahabilerinden Cünade b. Ebu Ümeyye ziyaret için şehadetine sebep olan zehirlenişi sırasında İmam Hasan'ın yanına gider ve ona, "Neden kendinizi tedavi ettirmiyorsunuz?" der.

İmam cevabında, "Ölümü ne ile tedavi edebilirim?" buyurur. Bunun üzerine Cünade, "İnna lillahi ve inna ileyhi raciun" dediğinde, İmam ona bakıp şöyle buyurur: "Vallahi Resûlullah, kendisinden sonra Ali ve Fatıma'nın evlatlarından oniki imamın gelerek imamet makamını üstleneceklerini bize haber vermiştir. Hepimiz ya kılıçla ya da zehirle şehit edileceğiz…" Sonra Cünade İmam'a dönerek, "Ey Resûlullah'ın oğlu bana öğüt ver!" dedi.

İmam da yarasının en şiddetli durumunda en ağır acıyı ve sıkıntıyı çektiği anlarda Cünade'nin isteğine cevap vererek ona mücevherlerden daha değerli ve pahalı olan şu altın sözleri armağan etti:

"Ey Cünade! Yolculuğuna hazırlan. Ecelin gelmeden azığını biriktir. Bilesin ki sen dünyanın peşindeyken ölüm senin peşindedir. Henüz gelmemiş olan gününün derdini içinde bulunduğun güne yükleme. Bilesin ki yiyip, içeceğin miktarın üzerinde kazandığın malı sadece başkaları için biriktirirsin.

Bilesin ki, dünyanın helalinde hesaba çekilme, haramında ise cezalandırılma ve şüpheli şeylerinde de azarlanma vardır. Dünyayı bir leş gibi gör. Ondan sadece kendine yetecek kadarını al. Eğer ondan aldığın helal ise dünyadan el çekmiş onun uzağında durmuş (ve kanaat yolunu tutmuş) olursun. Eğer aldığın şey haram ise ondan sorumluluk yük olmaz. Çünkü ondan (zaruret durumunda) leşten aldığın gibi almışsın. Eğer cezası olursa bu ceza hafif olur.

Hep yaşayacaksın gibi dünyan için ve yarın öleceksin gibi ahretin için çalış. Eğer aşiretsiz şan ve otoritesiz heybet istersen Allah'a asi olma zilletinden Allah'a itaat etme izzetine yüksel. Eğer insanlarla arkadaşlık yapmaya ihtiyaç duyarsan dost edindiğinde sana süs olan, kendisinden bir şey istediğinde yardımına koşan, kendisinden bir şey aldığında seni koruyan, bir söz söylediğinde sözünü onaylayan, hamle ettiğinde hamleni güçlendiren, iyilik elini uzattığında iyilik elini sana uzatan, bir ayıbını gördüğünde onu kapatan, bir iyiliğini gördüğünde onu dile getiren, kendisinden bir şey istediğinde veren, sustuğunda ilk konuşmaya başlayan, herhangi bir musibete, felakete uğradığında yardımcı olan, kendisinden sana bir şer ve zarar ulaşmayan, sana karşı değişik haller sergilemeyen, gerçekler önünde seni yüzüstü bırakmayan ile arkadaş ol!" (Biharu'l Envar, c.44, s.138, 139; Ayanü'ş-Şia, c.4, s.85).