‘Hepimiz bir zerreyiz, güneş Ali’dir’

Çok kıymetli Prof. Dr. Haydar Baş Hocam, İslam ve Mevlana eserinde "Hz. Mevlana bir insan-ı kâmildir" der. Yine Sayın Hocamız, İslam'ın Akaid ve Fıkıhla beraber 3 temel ilminden biri olan Tasavvuf ilmini "Ehl-i Beyt'in yaşam biçimidir" der.

İslam tarihinin yetiştirdiği büyük mutasavvıflardan olan Hz. Mevlana, Ehl-i Beyt yolunu aşk derecesinde yaşayan ve yaşatan sevilmiş ve seçilmiş bir Hak dostudur. Hz. Mevlana, Peygamber Efendimizin (s.a.v.), "Ehl-i Beytim Nuh'un Gemisi gibidir. Ona binen kurtulur, binmeyen helak olur gider" hadisinin bir gereği olarak Mesnevi'sinde şöyle demektedir:

"Kendini felsefeye vermiş adama dönersin, o da ölüm gününde aklı, pek kolsuz-kanatsız, pek yemsiz-yiyeceksiz görmüştü. O vakit garezsiz olarak gerçeği söylemiş, 'Akılla olmayacak yerlere at sürmüşüz' demişti. Demişti ki: Aldandık da erlerken baş çektik; hayal denizinde yüzdük durduk. Oysa can denizinde yüzmek bir hiç burada, Nuh'un Gemisine girmekten başka çare yok." (Prof. Dr. Haydar Baş, İslam ve Mevlana, s.35)

Mevlana kısaca der ki, kurtuluş ancak Nuh'un Gemisine binmekle, Ehl-i Beyt yolunun yolcusu olmakla mümkündür.

Birileri maksatlı olarak Mevlana'ya hümanist, mistik ya da diyalogcu iftirası atmaya çalışırken, Hz. Mevlana kendisini şöyle tanıtmaktadır:

"Sağ olduğum müddetçe, Kur'an'ın kölesi, bendesiyim. Ben Muhammed Muhtâr'ın yolunun tozuyum. Benim sözümden bundan başkasını bir kimse naklederse, ben ondan da bizarım (şikâyetçiyim), onun sözünden de." (Hazret-i Mevlana'nın Rubaileri )

Hz. Mevlana, Peygamber'in (s.a.v.) sünneti ve İmam Ali'nin (a.s.) velayeti üzere devam eden irşad yolunda yürümüş; ulûhiyet ve tevhid inancı ile İslam'ı yaşamıştır. Nefis tezkiyesi, istikamet, teslimiyet ve zikir ile vuslata ermiştir. (Prof. Dr. Baş, İslam ve Mevlana)

Hz. Mevlana'nın babası Sultan'ul-Ulema Bahaddin Veled'dir.

Ehl-i Beyt yolunun yolcusu olan Bahaddin Veled, felsefeye ve felsefecilere son derece karşıydı. Onları İslâm dininde var olmayan bid'atlerle uğraşmakla suçlamıştı. 

Bu mücadele neticesinde felsefecilerin "hükümdarlık iddiası var" iftirasına uğramış ve Harzemşahlar ülkesini ailesi ile birlikte terk etmek zorunda kalmıştır.

İlk manevi terbiyesini babasından alan Mevlana, daha sonra babasının halifelerinden olan Seyyid Burhaneddin hazretlerinin terbiyesi ile yetişmiştir.

Seyyid Burhaneddin, İmam Hüseyin (a.s.) efendimizin, yani Ehl-i Beyt soyundan olan büyük bir evliyadır. Ne var ki, Seyyid Burhaneddin "Bir postta iki aslan oturmaz" diyerek bir zaman sonra Mevlana'dan ayrılmıştır.

Hz. Mevlana'nın Seyyid Burhaneddin'den sonraki mürşidi ise Şemsi Tebrizi'dir. Mevlana'yı "âşıklar sultanı" yapan da işte bu Şems'tir. Şemsi Tebrizi, İmam Ali (a.s.) efendimizin torunlarındandır, o da Ehl-i Beyt soyundandır. 

Hatırlarsanız, Prof. Dr. Haydar Baş Bey, Hoş Geldin Atatürk eserinde Atatürk'ün annesinin soyunun Şemsi Tebrizi'ye dayandığını oradan da İmam Ali efendimize kadar uzandığını belirtmektedir. Gördüğünüz gibi, Allah aşkıyla yazılmış olan Mesnevi'yi ortaya koyan Hz. Mevlana her aşamada Ehl-i Beyt'in nefesiyle yoğrulmuştur.

"Mevlana'nın nefs terbiyesi"yle ilgili şu örnek oldukça dikkat çekicidir:

Şems Mevlana'yı halk arasındaki itibarını zedeleyecek ağır bir imtihandan geçirir. Bu imtihandan sonra Mevlana, Şems'e bu imtihanın sırrını sorar.

Şems şöyle cevap verir: "Sadece şunu bilmeni istedim; övündüğün şu itibar ve makam seraptan başka bir şey değildir. Gördüğün şu saygı ve hürmet, garantisi olmayan geçici ve anlık bir görüntüden başka değil. Bir grup avam halkın sana gösterdiği şu ihtiram ve verdiği konum ve makamı sen sonsuz ve ebedi sanıyordun. Oysa bunun hiç de kalıcı olmadığını ve bir yanlış anlama sonucu yerle yeksan olduğunu kendi gözlerinle gördün. Hatta yüzüne tüküren, seni öldürmeyi düşünen bile oldu. Senin bu dünyadaki sermaye diye övündüğün makam ve itibar işte bu gece şahit olduğun şeyden başkası değildi. O da bir anda yok olup gitti. Hafif bir rüzgârla savruldu. Sana kalan ise sadece bir "HİÇ" oldu. O halde, öyle bir şeyi kendine sermaye et ki, zamanın geçmesi ve şartların değişmesiyle asla yok olmasın." 

Ehl-i Beyt'in nurundan beslenen Hz. Mevlana'nın İmam Ali aşkını aktarmazsak olmaz. 

Bakın Hz. Mevlana Divan-ı Kebir'inde, İmam Ali efendimiz için yazdığı Na'at-ı Ali'de neler söylüyor:

"O açıklayıcı İmam, o Allah velisi safa ehlinin vücut güneşidir. Yerde, gökte, mekânda, zamanda Hak'la duran o İmamın zati, iç ve dış temizliği ile vasıflanmak vaciptir. Çünkü küfürden, ikiyüzlülükten kurtulmuştur, temizdir."

"Allah yolunda gidenler isteyicilerdir, Ali istenilendir."

"Söyleyenler söylerler, susarlar. O, susmaz söyler."

"Ebedi ilim O'nun göğsünde parlayıp göründü."

"Vahyolunanların sırlarını O hakikat olarak bildi ve bildirdi."

"Allah'a içi doğru olanlar yüzlerini ona çevirmişlerdir. Zira o şahtır, doğru yolu gösterendir, efendidir."

"Hakikat budur ki, hepimiz bir zerreyiz, güneş O'dur. Biz hepimiz damlayız, deniz O'dur."

"Amelin ihlâslısını Ali'den öğren. Allah aslanını hileden temizlenmiş bil."

Allah şefaatlerinden mahrum eylemesin.