'Dünyayı sevmekte el ele verdiniz'

İnsanların ayıplarıyla uğraşmayı ve kendi nefsine gevşek davranmayı kınamak hususunda Resûlullah (s.a.a.) şöyle buyurdu: "Sizden her biri kardeşinin gözündeki dikeni görür ama kendisinin gözündeki ağaç gövdesini görmez." (Kenz'ul-Ummal, 44141).

Resûlullah (s.a.a.), "İnsana, insanlarda bir ayıp gördüğü halde onu kendisinde görmemesi, kendisinin terk edemediği bir şey sebebiyle insanları kınaması ve arkadaşını faydasız şeylerle üzmesi ayıp olarak yeter" buyurdu. (el-Hisal, 110/81).

İsa (a.s.) buyurdu ki: "Ey kötü kullar! Neden şüphe üzere insanları kınıyor ama kendi ayıplarınız ve kötülükleriniz hususundaki yakîninize rağmen kendinizi kınamıyorsunuz?" (Tuhef'ul-Ukul, 501).

İmam Ali Efendimizin bu husustaki sözleri de şöyledir:

"İnsanların ayıbını görünce onları sevmeyen fakat o ayıpları kendisi için beğenen kimse, ahmağın ta kendisidir." (Nehc'ul-Belağa, 349. hikmet).

"Ayıbın en büyüğü, onun misli sende varken başkasını ayıplamandır." (a.g.e, 353. hikmet).

"Ayıpları kendisini, insanların ayıplarıyla uğraşmaktan alıkoyan kimseye ne mutlu!" (Nehc'ul-Belağa, 176. hutbe).

"İnsanların en akıllısı kendi ayıbını gören ama başkalarının ayıbını görmeyen kimsedir." (Gurer'ul-Hikem, 3233).

"Ayıbını gören kimse, başkalarının ayıbıyla meşgul olmaz." (Tuhef'ul-Ukul, 88).

İmam Sâdık (a.s.) buyurdu ki: "İnsan için en faydalı şey, kendi ayıplarını inceleme hususunda insanlardan öne geçmesidir." (el-Kafi, 8/243/337).

İmam Sâdık (a.s.), "Bir kulun kendi ayıplarını unuttuğu halde başkalarının ayıplarıyla uğraştığını gördüğünüzde biliniz ki o Allah'ın hilesine dûçar olmuştur." (Müstetrafat'is-Serair, 48/7).

Ayıpları gizlemek hususunda Resûlullah (s.a.a.) şöyle buyurdu: "Her kim birinin rezaletini örterse, diri diri mezara gömülen bir kızı mezardan kurtaran kimse gibidir." (Kenz'ul-Ummal, 6387).

Yine Resûlullah (s.a.a.), "Her kim kardeşinin bir günahını bilir ve onu gizlerse, Allah da kıyamet günü onun günahlarını örter" buyurdu. (et-Terğib ve't-Terhib, 3/239/7).

İmam Bâkır (a.s.) buyurdu ki: "Mü'mine, mü'min kardeşinin yetmiş büyük günahını örtmesi farzdır." (el-Kafi, 2/207/8).

İmam Ali (a.s.), "Her kim ayıbını sana açıkça söylerse arkandan haysiyetini korur ve her kim de sana ayıplarını söylemede müsamaha gösterirse ayıplarını arkandan söyler" buyurdu. (Gurer'ul-Hikem, 8260, 8261).

Yine İmam Ali (a.s.), "Ayıbınızı yüzünüze söylemesinden korktuğunuz için hiç biriniz kardeşinizin ayıbını söylemiyorsunuz. Gerçekten ahireti terk etmek ve dünyayı sevmekte el ele verdiniz" buyurdu. (Nehc'ul-Belağa, 113. hutbe).

İmam Sâdık (a.s.), "Benim nezdimde kardeşlerimin en sevimli olanı, ayıplarımı bana hediye edendir" buyurdu. (Tuhef'ul-Ukul, 3663). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).

OKAN EGESEL