Atatürk olsa MEM’i uygulardı

Haftalardır millet olarak ciğerimizi dağlayan orman yangınları ve sel afetlerini konuşuyoruz.

Zaman kalırsa göçmen konusunu ele alıyor ve bu meseleyi de çok yoğun bir şekilde tartışıyoruz.

Türkiye adeta Prof. Dr. Haydar Baş'ın dediği gibi "zifiri karanlık" günleri yaşıyor.

Bir yerde değil, her yerde yanlışların yapıldığı ve liyakatsizliğin kol gezdiği ülkede neresinden tutarsanız gerçekten de tel tel döküldüğünü görüyorsunuz.

Aktüel konuların gölgesinde kalan bir beka meselesi var ki, bu konu orman yangınları ve sel afetlerinden bin kat daha büyüklükte bir tahribat yapmaya muktedir bir potansiyele sahip.

Suriye konusu ve ABD terör devletince oluşturulan uydu garnizon bir yapıdan bahsediyoruz.

Türkiye'nin tüm enerjisiyle yoğunlaşması ve bir devlet geleneği aklıyla daha fazla başımıza bela olmadan çözmesi gereken en acil konu bu bence.

Stratejide ve savaş sanatında, askeri hedef belirlenmeden önce harekatın siyasi hedefleri ortaya konulur. 

Fırat'ın doğusunda ABD, PKK-PYD terör örgütüne, Suriye coğrafyasının yaklaşık yüzde 30'unu; Suriye enerji kaynaklarının da yaklaşık yüzde 50'sini teslim etti.

Orada şu anda eğitimli 60 bin PKK-PYD'li terörist var.

Her yıl yapılan PKK tehdit değerlendirmesinde; yurt dışında 3500-4000, yurt içinde 1800-2000, İran'da 350-400 terörist mevcudu ortaya çıkardı. 

Toplam terörist sayısı yaklaşık 6-7 bin olurdu.

Suriye'deki 60 bin kişilik PKK-PYD dikkate alındığında, tehdit 10 kat artmış olmuyor mu?

Suriye'de, PKK'ya göre daha modern silahlarla donatılan bir PYD var.

IŞİD'e karşı mücadele ettiğinden, özellikle batı ülkeleri tarafından meşru bir örgüt olarak görülen bir PYD var.

ABD'nin hedefi, PKK-PYD gücünü 100 bin kişiye çıkarmak.

O zaman, tehdit 15 kat artmış olacak. İşte, Fırat'ın doğusu bu yüzden harekatın ağırlık merkezidir ve bu nedenle, ancak Fırat'ın doğusuna el atıldığında, harekatın siyasi hedefi karşılanabilir.

Modern ordu haline dönüştürülen PYD, Güneydoğu Anadolu'daki PKK unsurlarıyla koordineli olarak Türkiye'yi sürekli rahatsız eder. Savaş stratejisi yönünden iç hat durumuna, yani dezavantajlı bir konuma düşersek toparlanmak zannedildiği kadar kolay olamayabilir.

Bu nedenle, Türkiye Fırat'ın doğusundaki PKK-PYD oluşumunu etkisiz duruma getirmek zorundadır.

Kısa bir zaman sonra, Türkiye'nin zayıf olduğu bir anda, Fırat'ın doğusunu kontrol eden bir PKK'ya, özerk federe bir yapı sonra da bağımsızlık verileceğinden kuşku duyulmasın.

Fırat'ın doğusuna er veya geç ama mutlaka bir operasyon için öncelikle, orada yaklaşık 13 üssü bulunan ABD'yi, Rusya-İran ve Suriye ile yapılacak stratejik işbirliği sonucu çıkmaya mecbur etmeliyiz.

Türkiye riskleri dikkate alarak, Fırat'ın doğusunda ABD'ye, NATO'ya, diğer ülkelere ve ambargoya rağmen operasyon yapmaya bekamız gereği mecbur kalacaktır.

Rusya ve İran'la yapılan işbirliği gibi, PKK-PYD terör örgütünü, ABD'yle işbirliği yaptığı gerekçesiyle düşman kabul eden Suriye ile de doğrudan işbirliği yapılmasının zamanı çoktan geçmektedir.

Bu üç ülkenin hedefi Amerika'nın buradan çekilmesi olduğuna göre, Türkiye'nin NATO bahanesiyle yerinde sayması ve hiçbir adım atmaması, ileride karar vericilerin başını çokça ağrıtacak şüphesiz.

ABD, Suriye'den çekilmediği sürece, PKK-PYD sadece sınır komşumuz olmayacak, bilakis daha da içeriye hançerini sokmaya yeltenecektir.

ABD askeriyle çatışma riskinin olduğunu varsaysak bile, bu olasılık bir gün mutlaka patlak verecektir.

Türkiye'nin Rusya ve Suriye'ye rağmen bu beladan kurtulma şansı sıfırdır.

ABD'nin Türkiye'de bulunan üs ve tesislerinin tümünü kapatması artık bir beka meselesidir.

Bunun pratiği ise, bir günde Bakanlar Kurulu kararıyla yapılabilir. 

NATO'ya, ABD'ye, hatta TSK'nın donatım yetersizliğine rağmen Kıbrıs harekatında bu operasyon başarıyla yapıldıysa şimdi niye olmasın. 

Ancak bu yazının sahibi olan benim, mevcut idari akıl ve zeka ile bu saydığım işlerin olabileceğine dair kanaat ve inancımın ne olduğu sorulursa, zerre miktarı inancım yoktur derim.

Neden mi?

Gökten Cebrail gelse, bu uygulamalar ve liyakatsiz kadrolarla asla yol alamaz.

Hele siz, neredeyse tüm dünyanın vaz geçmek üzere olduğu vahşi kapitalist sistemine her gün can suyu verecek adımları atar ve kararları alırsanız, işiniz mucizeye kalır. 

Demem o ki, söz dönüp dolaşıp tek çözüm adresi olan "Milli Ekonomi Modeli" tezine geliyor.

Prof. Dr. Haydar Baş Bey; "Ben bu işi iyi değil, çok iyi biliyorum. Bu işi dünyada bilen tek adam benim" dediği halde, mevcut siyaset dönüp de selam bile verme nezaketinde bulunmamıştı.

"Haydar Baş" isminin bile medyada gündeme getirilmesine yasak koyulmuştu adeta.

Hakikatler karanlık örtü ile örtülecek sanılmıştı.

Ancak bugün bütün dünya, O'nun tezine sarılarak adeta hayatta kalmayı başarabilmişti.

Atatürk yaşasaydı yanına alacağı ilk insan Prof. Dr. Haydar Baş, uygulayacağı tek sistem ise, "Milli Ekonomi Modeli" tezi olurdu.

Atatürk'ün kurduğu Cumhuriyetin ilelebet payidar kalabilmesi ancak ve sadece, bu tezin uygulanması ile mümkün olacaktır.

Bu tezi uygulayabilecek yegane insan ise zerre kuşkunuz olmasın, Hüseyin Baş'tır.

İnadı bırakır, bu görüşleri hayata geçirebilirsek, Türkiye Kainat devleti olur.

Bu gerçeği görmezden gelmeye devam edersek, bu günler en iyi günleriniz, keyfini çıkarın derim.