ATASÖZLERİMİZ

- Dost bin ise azdır, düşman bir ise çoktur.

- Dost dostun ayıbını yüzüne söyler.

- Dost için ölmeli, düşman için dirilmeli.

- Dost (akraba) ile ye, iç, alışveriş etme.

- Dost (iyi dost) kara günde belli olur.

- Dostluk başka, alışveriş başka.

- Dostun attığı taş baş yarmaz.

- Dostunu överken yerecek yer bırak.

- Dumansız baca olmaz, kahırsız koca olmaz.

- Düğün olur iki kişiye, kaygısı düşer deli komşuya.

- Dünya bir gemi, akıl yelkeni, fikir dümeni, kolla kendini, göreyim seni.

- Dünya bir, işin bin.

- Dünya bir yağlı kuyruktur; yiyebilene aşk olsun.

- Dünya bol olmuş neye yarar, pabuç dar olduktan sonra.

- Dünya iki kapılı handır.

- Dünya malı dünyada kalır.

- Dünyanın iki başı (ucu) bir (araya) gelmez.

- Dünya tükenir, yalan tükenmez.

- Dünyayı sel bassa ördeğe vız gelir.

- Dünyayı umutla yemişler.

- Düşenin dostu olmaz (hele bir düş de gör).

- Düşman düşmana gazel okumaz.

- Düşman, düşmanın halinden bilmez.

- Düşmanın karınca ise de hor bakma.

- Düşmez kalkmaz bir Allah.

- Düştüğün yerden bir avuç toprakla kalk.

- Düşüne düşüne görmeli işi, sonra pişman olmamalı kişi.

- Ecele (ölüme) çare bulunmaz.

- Eceli (ölümü) gelen (yaklaşan) it cami (mescit) duvarına (avlusuna) siyer

- Eden bulur, inleyen ölür. (Etme bulursun, inleme ölürsün).

- Eğilen baş kesilmez.

- Eğri otur (oturalım), doğru söyle (konuşalım).

- Eken biçen, konan göçer.

- Ekmeden biçilmez.

- Ekmekle oynayanın ekmeğiyle oynanır.

- El ağzına bakan, karısını tez boşar. (Ele uyan eşini boşar.)

- El atına binen tez iner.

- Elçiye zeval olmaz.

- El elden üstündür (ta arşa kadar) (arşa çıkıncaya, varıncaya kadar).

- El el için ağlamaz; başına kara bağlamaz.

- El elin aynasıdır.

- El elin eşeğini türkü çağırarak arar.

- El elin nesine, gülerek gider yasına.

- El eliyle yılan tutulur. (El eliyle yılan tut, onu da yalan tut).

- El için kuyu kazan, evvela kendi düşer. (Kazma kuyuyu kendin düşersin).

- Elin ağzı torba değil ki (çekip) büzesin.

- El kazanı ile aş kaynamaz.

- Elmas çamura düşse yine elmas.

- El mi yaman, bey mi yaman?

- El (etek) öpmekle ağız (dudak) aşınmaz (kirlenmez).

- El (bıçak) yarası onulur (geçer), dil yarası onulmaz (geçmez).

- Emanet ata binen tez iner.

- Emanete hıyanet olmaz.

- Emanet eşeğin yukarı gevşek olur.