Ashab-ı Kiram'ın Resulullah'a hürmeti

Hudeybiye görüşmeleri sırasında Ashabı kiramın Resulullaha olan hürmet ve itibarları Kureyşlilerin ilgisini çekmişti. Kureyşin büyüklerinden Urve b. Mesud'un Resulullah ile görüşmesi esnasında bir ara Arapların örfünce Peygamber Efendimizin sakalını eline almıştı. Resulullahın yanı başında bululnan Mugire bin Şu'be'nin, Urve b. Mesud'un bu hareketine kızarak "Bir daha böyle bir harekete yeltenirsen kolunu vücudundan ayırırım" şeklindeki tepkisi Urve b. Mesud'a çok büyük bir ders vermişti. Öyle ya; bir Arap âdeti olan sakal tutma hareketine tahammülü olmayan ashabı kiram, Onun teline bile zarar vermelerine asla müsade eder miydi?.. Burada ashabı kiramın Allah'ın Sevgilisine olan hürmet ve bağlılığını bir kafirin takdir etmesi çok manidardır. Zira, "inandım" diyen, hatta din tahsili yapmış birçok insanın bile, Allah'ın sevip seçtiği insanlara sadece Allah rızası için saygı, sevgi, hürmet ve hizmet gösterilmesini yadırgadığını, hatta içlerinden "Bu, insanları putlaştırmaktır, şirktir" diyerek işi çok daha kötü boyutlara vardırdanların çıktığını görmekteyiz. Halbuki burada yöneliş, o kutlu insanların etine kemiğine değiy, Allah'ın bunlardaki tecellisinedir. Nitekim Allah (cc), meleklerine "Âdem'e secde edin" diye emir buyurduklarında, secde ettirdiği, Âdem'deki tecelliydi. Şeytan ise bu inceliği kavrayamadı. Adem'in dış kalıbına takılarak, kendisinin ateşten, Adem'in (as) ise topraktan yaratıldığı gerekçesiyle kendisinin daha üstün olduğunu savunarak O'na secde etmedi ve Cenneten kovuldu.