Aliya İzzetbegoviç'ten mektubunuz var

78 yıllık ömründe dünya savaşı (2. Dünya) ve tarihin en büyük katliam ve soykırımlarına tanık oldu. Vahşi Haçlının ve Komünizmin o korkunç yüzüyle bir ömür mücadele etti. Hapishanelerden sürgünlere, baskınlara kadar her türlü zulmü bizzat yaşadı. Ama itikadından, medeniyetinden, milli kimliğinden zerre taviz vermedi. 
20. yüzyılın 'bilge kralı' olarak tarif edilen, yakın dönemin dünya tarihine damga vuran şahsiyetlerinden olan Aliya İzzetbegoviç'ten bahsediyorum. Allah rahmet eylesin. 
Ülkemizin önemli iktisat ve iş adamlarından değerli dostum, ağabeyim Rıdvan Bey (Ahmet Rıdvan Murat) geçen gün İzzetbegoviç'in Türk milletine ve tüm Müslümanlara hitaben yazdığı yakın tarihin acı gerçeklerini, Haçlının vahşi yüzünü ve Batı'nın, İslam dünyasına karşı beslediği kin ve de hedefini anlatan mektubunu gönderdi. 
'Sevgili Akıncığım' diye başlayan e-mail'inde de Rıdvan Abi, İzzetbegoviç'in bu mektubunu okuyunca Atatürk'ün ne denli büyük bir insan olduğunu, o yokluğa rağmen ne denli büyük bir maddi ve manevi kurtuluş savaşı verdiğini bir kez daha anladım.
Prof. Dr. Haydar Baş'ın, Atatürk için dediği, 'Bu mücadeleyi veren kişi sıradan bir insan olamaz' gerçeğini bir kez daha hissettim. 
Ve herkesin dünyalık kaygılar peşinde koştuğu şu dönemde milletimizin İslam âleminin, dün Osmanlı'nın yaşadığı o yıkım yıllarını yaşamaması için, bu milletin ikinci bir Kurtuluş Savaşı vermemesi için, Avrupa'nın Türklere karşı yaptığı maddi ve manevi soykırımı durdurmak için Anadolu'yu karış karış gezen; ilmi, itikadı, siyasi, ekonomik, bilimsel çalışmalarla insanımızı ve insanlığa kurtuluş yolu gösteren Prof. Dr. Haydar Baş Beyin haklılığına bir kez daha şahit oldum" diyordu. 
Teşekkürler Rıdvan Abi! Mektup uzun ama adeta dünün ve bugünün binlerce cilt olarak yazılabilecek tarihini özetler nitelikte. Anadolu'nun, Kıbrıs'ın, İslam dünyasının, bağımsızlığın, bayrağın, imanın, kardeşliğin kıymetini hatırlatacak bir mektup. Çünkü bu kıymetlerin değeri çok düşürüldü?  
Ne diyordu Aliya İzzetbegeviç?
"Merhaba Efendim,
Ben Aliya izzetbegoviç. Bosna-Hersek'in Cumhurbaşkanıyım.
Sizi Devlet-i Aliyye'nin (Osmanlı'nın) en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum.
Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın aslında ne olduğuna dair bazı tecrübelerimden bahsetmek istiyorum.
Belki bilirsiniz, benim dedem Devlet-i Aliyye'nin ordusunda askerlik yapmıştı, Üsküdar'da. Orada tanıştığı bir Türk kızıyla, ninem Sıdıka ile evlenmiş. Babam Mustafa Bey, bu evlilikten doğmuş. Biz ailece 1927'ye kadar Bosanski Samac şehrinde yaşadık. Bu şehir Sultan Abdülaziz zamanında Müslümanlara tahsis edilmiş, Semendire'den gelen Boşnaklar tarafından kurulmuştur. Ben iki yaşındayken Saraybosna'ya taşınmışız? 
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Corceviçier planlı bir şekilde Müslüman halkı yok etmeye yönelik politikalar uyguladı. Yapılan toprak reformuyla bize ait 10 milyon dönüm toprağa el koydular. Birçok zengin aile, bir gecede her şeylerini kaybetti, Müslümanlar varlıklı uyandıkları günün akşamına fakir bir halk olarak girdi.
Müslüman eşittir Türk, demekti
Bosna'da üç halk yaşıyordu: Müslümanlar, Sırplar, Hırvatlar. Aslında onlar bizi Müslüman diye ayırmıyorlardı, bize Türk diyorlardı. Sırpların gözünde 1389 Kosova Savaşı'nda burayı fetheden Türkler bizdik yani Boşnaklar? 
Boşnaklara sorarsınız, tarihi hafızamızda üç tarihin çok önemli olduğunu söylerler. Birisi bu 1918. 
İkincisi Devlet-i Aliyye'nin, Bosna topraklarından çekilmeye başladığı, Avusturya-Macaristan'ın yavaş yavaş hüküm sürdüğü 1878. 
Son olarak da artık Türk hâkimiyetinin tamamen son bulduğu ve Sultan Abdülhamid'in resimlerinin duvarlardan indirilip Avusturya-Macaristan imparatorunun resimlerinin asıldığı 1908. Babam o günleri gözü dolarak anlatırdı hep. Çünkü 1908'den sonra biz Boşnaklar çok büyük sıkıntılar yaşadık.
İkinci Dünya Savaşı'ndan önce Sırplar ve Hırvatlar, ülkemizi ikiye ayırmaya karar verdiler. Hangi şehirde kimin daha fazla nüfusu varsa, o şehir o devletin olacaktı. Sırp ise Sırbistan'ın, Hırvat ise Hırvatistan'ın? 
Türklerin yoğun olduğu bölgelerde Türkler hiç hesaba katılmadan sayım yapılacaktı. Tuhaf olan ise Bosna'da en fazla nüfusa sahip milletin Türkler olmasıydı. İkinci ayrışmayı Soğuk Savaş'ın sona ermesi ve Yugoslavya'nın dağılmasıyla yaşadık. Bu yüzyılın bizce en hazin, en zalim, en yoksul vakitleri, 1992 ile 1995 arasına âdeta sıkıştırılmış o felaket günlerdi. Hele insan onurunun tamamen ortadan kalktığı, vicdanın yok olduğu, insanlığın, evet insanlığın kaybolduğu Temmuz 1995?"
(yarın devam edelim)?