Ali Kemal'lerin ruhu Radikal'de hortladı

Bilindiği gibi Ali Kemal, Sait Molla ve benzerleri Milli Mücadele'nin, Kuvayı Milliye'nin en yaman muhaliflerinden, o günkü mandacıların da tipik örneklerindendir. Gazi Mustafa Kemal'in önderliğinde başlayan Anadolu hareketi bir cephede zafer kazandığında, Yunanlıları hezimete uğrattığında, Yunanlılarla beraber üzülen ve Yunanlıların başarısı ile sevinen mandacı bir güruh. Geçtiğimiz pazar günü, pazar ekinde "Milli Hassasiyet Tercümanları" diye manşet atıp, milli sesleri, milletin bağrından yükselen hassasiyetleri eleştiren, çirkin, seviyesiz ifadeler içeren Radikal gazetesini görünce ister istemez Sait Molla ve Ali Kemal'i hatırladım. Turgut Özakman'ın "Şu Çılgın Türkler" adlı eserini karıştırıp, milli seslerden rahatsız olan o tipleri biraz daha yakından tanırsak, seksenbeş yıl sonra, bugün yayınlanan Radikal gazetesinin her sayfasında o mandacı ruhların sinmiş olduğunu sizde müşahade edeceksiniz. Ebu Cehil kıtalar dolaşıyor da, Ali Kemal, Türk medyasında kimi "özel" kalemler tarafından temsil edilmiş çok mu? "Yüzbaşı Faruk Harbiye Nezaretinden çıkarken, İngiliz ajanı Rahip Frew'in adamı, İngiliz Muhipler Derneği'nin kurucusu Sait Molla da beyaz cübbesinin eteklerini savurarak Ali Kemal'in gazetedeki odasına gidiyordu. Elindeki bir tomar gazeteyi, masanın üstüne attı. Yüzü kıpkırmızıydı: -Bu ne iştir beyefendi? Bütün İstanbul gazeteleri Ankara paşalarının fotoğrafları ile dolu, işgal sansürü neden göz yumuyor bu hale, anlamıyorum. Böyle giderse bu haydutlar yakında İstanbul'a da gelirler.Kendini bir koltuğa bırakarak,-Ah Ali Kemal bey ah.." diye inledi, "hükümette iken İngilizlerle sağlam bir anlaşma yapacaktınız. Şimdi bizi onlar idare ediyor olacaktı. Ali Kemal kızdı: -Rica ederim Molla bey, haksızlık etmeyin! Biliyorsunuz, Damat Paşa da, ben de bunun için yırtındık ama Ankara elinde silah ortaya fırlayınca, işler karıştı. Safdil İngilizler bunları bir kuvvet sandı, tereddüde düştü. Hiç üzülmeyin, bu çılgınların iki atımlık barutları vardı, ikisini de kullandılar bitti. -Molla "İnşaallah" diye dua etti. Yakında pes ederler. İş siyasete dökülür. O zaman sorun, İstanbul'da halledilecek demektir. Çünkü hükümdarı ile, hükümeti ile meşru devlet burada, İstanbul'da, korkmaya gerek yok." (sy. 58-59) "Yunan başarısı İstanbul Rumlarını sevince boğmuştu. Boğaz'da Yunan bayraklarıyla süslenmiş motorlar tur atıyor, otomobil dizileri, Beyoğlu, Şişli ve Galata caddelerinden klaksonlarını çala çala geçiyordu. Sait Molla, zaferi kutlayan bir otomobil dizisinin arasından zorlukla geçerek, Cercle d'orient adlı kulübe girdi. İstanbul seçkinlerinin kulübüydü burası. Hanedan damatları, emekli Osmanlı paşaları, yüksek bürokratlar, nazırlar, bazı levantenler ve gazeteciler ile havayı koklamak isteyen yabancılar burada yemek yer, içer, bolca çene çalarlar, gazete okur, yan masalara kulak verirlerdi. Bir masada acele acele yazısını bitirmeye çalışan Ali Kemal'i görünce sevindi. Hemen yanına oturdu. Ali Kemal yazmaya ara verip, "Gördün mü Molla bey, korkmaya gerek yokmuş. Bizim düzme kahramanlar on günde perişan oldular." "Evet çok şükür." "Ankara'ya doğru kaçıyorlarmış. Yunan yüksek komiseriyle konuştum. Yunan ordusu yorulduğundan değil, artık takibe değecek bir kuvvet kalmadığı için duraklamış. Ordu biraz dinlendikten sonra hareket edip bizim kabakçıların yuvası Ankara'ya yürüyecekmiş. O zaman her biri bir yere kaçar. M. Kemal saklanır, yine biz bize kalırız. Kahkaha attı. Ertesi sabah yayımlanacak yazısını çabucak tamamlayıp çağırdığı Rum garsona verdi: "Bunu hemen gazeteye yolla. Bize de kahve ve yunan konyağı getirsinler." (sy. 202-203) Gün geçmiş, devran dönmüş, yıl 2006 olmuş ve Radikal adlı mevkuteden biz şu satırları okuyoruz: "... Bu gürültücü güruhun yarattığı girdap büyüyüp, hepimizi bir biçimde içine çekmeden önce, durup son kez bir düşünün... Elbette o hesabı kendiniz göremezsiniz ama kulakları sağır edici o suskunluğumuz, durumdan vazife çıkarmaya hevesli güruhun gürültüsünü örtmeye yetecektir. Merak etmeyin ulusun selameti uğruna hesabı görülecekler korktuğunuz kadar kalabalık değiller. İş bitince yokluklarına çabucak alışırsınız..." Hani zaman farkı olmasa, diyeceğim ki, Ali Kemal Radikal'e transfer olmuş. Bu satırların yazarı da sanki 'hınk' demiş Ali Kemal'in burnundan düşmüş. O zavallı da bir ömür, bu millete, milletin değerlerine düşman oldu, milletin başarısından rahatsız oldu. Milli Mücadele, Kuvay-ı Milliye onu çılgına çevirdi. O hep İngilizlerin, Yunanlıların, yani ecnebilerin başarılarına sevindi. Fakat sevinci kursağında kaldı, Yunan denize dökülürken saçlarını yoldu durdu zavallı. Şimdi de milli bir ses, milli bir heyecan dalga dalga Anadolu'ya hızla yayılıyor, çok şükür. Ali Kemal'lerin, Sait Molla'ların torunları da saç yolma seanslarını yaşıyorlar. Bu milletin düşmanları ile dost olanlar sonuca katlanacak, ne yapalım.