Ağlamakla gülmek arasında

Ağlamakla gülmek arasında bir yerde kaldığınız oldu mu hiç? Yani ne halde olduğunuzu kendinizin bile anlayamadığı bir durum. Üzülmenizi gerektiren pek çok şey var ancak içinizden gülmek geliyor çünkü şu cümleyi öğrenmişsiniz; "Allah sevdiği kuluna bela verir." Ciddi kaynaklar bu gerçeği haber veriyor ve siz bir anda üzülmeye değer bir şeyin olmadığını kendi kendinize itiraf ediyorsunuz. Ve ileride kendisinden mustarip olabileceğiniz yorgunlukların ve sıkıntıların günahlarınızın dökülmesini sağlayacak haller olduğunu fark ediyorsunuz.Bütün bunları düşünürken kendinizi Allah'a çok yakın hissediyorsunuz, içinizden ağlamak geliyor ancak bu üzülmekle ilgili olmayan, içinizde duyduğunuz coşku ile ilgili olan bir duygu seli.Sevgili okuyucular yine kalemi elimize aldık, duygularımızı sizlerle paylaşıyoruz. "Ey Allah'ım beni Senden ayırma/Beni Senin cemalinden ayırma/Seni sevmek benim dinim imanım/İlahi din ü imandan ayırma..." Radyodaki bu ilahi duygulanımlarımıza çok uygun düştü.Yazının mutfağında kendimizi dinliyoruz, yazı yazmayı sevdiğimizi hele akşamın bu saatlerinde bulunmaz bir zevk olduğunu fark ediyoruz. Okuyanlar da hallerinden memnun iseler ne mutlu bize. Akşamın bu saatlerinde, güneş bulutları pembeye boyayıp dünya semalarından bir kez daha batarken insan ölümünü hatırlıyor.Yüzyirmidörtbin peygamber ve bizim peygamberimiz de öldüğüne göre ölüm güzel bir şey olmalı. Kamil mümin ölürken bir şeyleri bitirir. Ancak yeni ve güzel olan bir şeylere başlar. Kabrinden cennete bir pencere açılır, o pencereden cennetteki makamını seyredermiş. Bizim de bütün duamız kamil müminlerden olabilmek. Allah (cc) bizleri kibirden, riyadan, ucubdan, hasetten, gıybetten, su-i zandan, öfke, hırs ve kinden uzak eylesin. Bizleri sevdiği ve razı olduğu kullar olarak yanına alsın.