Übey b. Ka'b (ra)'dan babasının şunu bildirdiği rivayet edilmiştir: "Kendilerinin hurmaların kurutulduğu ve saklandığı bir ambar vardı.... Arasıra buraya uğrar ve hurmaları eksilir görür. Bir gece burayı bekler. Aniden yeni yetme bir oğlan çocuğu şeklinde bir canlı belirdi, selam verdi, o da selamını aldı ve:"Sen nesin?İnsan mı?Cin mi?" dedi. "Cin" dedi. "Elini uzat" dedim. Baktım sanki eli köpek eli gibi tüyleri de köpek tüyü gibiydi. "Seni bu işi yapmaya yönelten nedir?" dedim. O da: "Bana senin sadakayı sevdiğin ulaştı, bu nedenle senin yiyeceğinden birşeyler almayı istedim" dedi. Ben de: "Sizden bizi ne korur?" dedim. O da: "Şu ayet, Ayetül Kürsi" dedi.Babası: "Ben de onu bıraktım" demiştir. Übey sabahleyin Rasulullah (sav)'e gider ve durumu bildirir. Rasulullah (sav): "Pis herif doğru söyledi" demiştir. (İbn-i Hibban).