Tarımda üretilen ürün gözetilmeden sadece üretim alanına göre destekleme yapılması, çiftçilere sağlanan destek açısından adaletsiz uygulamalara neden oluyor. Doğrudan gelir desteğinde, bir dekar alanda fındık, çay yetiştirene de buğday, mısır, soğan patates üretene de seracılık yapana da aynı destek ödeniyor. Oysa, üretilen ürüne göre bir dekar alandan çiftçinin sağladığı gelir, çok farklılık gösteriyor. Türkiye'de ortalama verim rakamları dikkate alındığında, bir dekaralandan şekerpancarı üreticisi 225 milyon lira, fındık üreticisi 160 milyon lira, buğday üreticisi 75 milyon lira, ayçiçeği üreticisi 85 milyon lira, mısır üreticisi 125 milyon lira, tütün üreticisi 240 milyon lira gelir elde ediyor. Seracılıkta ise dekardan elde edilen gelir birkaç milyar liradan başlıyor. Bu durumda, girdi harcamaları gözardı edildiğinde, dekar başına 13.5 milyon lira olan devlet desteğinin oranı, buğdayda yüzde 18, mısırda yüzde 11 olurken, tütünde yüzde 5.6'da, şekerpancarında yüzde 3.6'da kalıyor. Uzmanlar, diğer desteklerin ihmal edilmesi halinde, sadece doğrudan gelir desteği ile yapılacak ödemenin, dekar başına elde edilen gelirin ürüne göre değişmesi yüzünden "adaletsiz destek" olarak değerlendirilebileceğine işaret ediyorlar. Bu yöntemle üretimin ihtiyaç duyulan ürünlere yönlendirilmesinin de mümkün olmadığı vurgulanıyor.