Sabır ve şükür

Hayat zorluklarla ve güzelliklerle akıp gitmeye devam ediyor. Hepimiz zorluk çekiyoruz, yine hepimiz güzelliklerden geçiyoruz. Her halimize şükretmemiz gerekiyor. Eğer zorluklara sabredersek, nimetlere şükredersek kazananlardan oluyoruz.Yazının mutfağında yağmurlu bir aralık günü yine bir şeyler yazma telaşındayız. İnsan olma serüvenimiz devam ediyor. Sabredebildiğimiz kadar insanız, şükredebildiğimiz kadar insan? Öfkemizi yutabildiğimiz kadar insanız, merhamet gösterebildiğimiz kadar insan?Allah (c.c.) bize olan merhametinden dolayı bizleri bazı sıkıntılara düçar eder. Çünkü insan sıkıntılar yaşadıkça olgunlaşır, diğer insanlara daha çok merhametle davranmayı öğrenir. Zorluklar ve dertler insanı Allah yoluna iletir. İnsan zorluklar ve dertlerle başa çıkmaya çalışırken Allah'ı diliyle ve gönlüyle daha çok anmaya başlar, zaten istenen de budur. Kul Allah'ı andıkça maksat da hasıl olur.İnsanın yeryüzündeki serüveni Rabbini arama ve bulma serüvenidir. Allah'ı anmaya ne kadar devam ederse O'nu bulmak için doğru olan çabayı göstermiş olur. Nefse, şeytana ve dünyaya rağmen Allah'ı aramak insana çok güzel hazlar tattırır. İnsan öleceğine ne kadar inanırsa Allah'ı bulma yolunda o kadar başarılı olur. İnsana Allah'ı unutturan şey uzun emelli olması, yani öleceğini aklına getirmemesidir.Ölümü tefekkür eden insan Rabbine kavuşmak için sabırsızlanır çünkü Rabbi katındakiler dünyadakilerden daha sevimlidir, bunu hisseder sanki? İnsan ne için çabalıyorsa sonunda ona erişmesi kaçınılmazdır. Mevlana'nın deyimi ile "Neyi arıyorsan osun sen." Eğer güzellikler arıyorsak güzelliklere erişmemiz büyük ihtimaldir. Niyeti güzel olanın akibeti de güzel olur. Niyetlerimizi güzelleştirmek için kendimizi bilmeye ve tanımaya ihtiyacımız olduğu da bir gerçektir.