KALBİN HASTALI'I

... Ki, Âdem aleyhisselamın her yanını zulmet kaplamıştı; işte o zaman istiğfar etti, sonra karanlık açıldı, her yanı nur kapladı; kurtuldu. Çünkü O, bir zaman ahdi unuttu. Dar-ı Selâm'da daimi kalacağını, Rahman ve Mennan olan Allah (cc)'ın, kendisini Cennetten çıkarmayacağını sandı... Böylece nefsine uydu ve herşeyi unuttu... İş değişti.. O güzel süslerden soyundu, saltanat gitti. Derecesi düştü.. O nurlu âlem, aniden karanlığa gömüldü.. Önceki safiyet bozuldu. Böylece her şey elinden alındıktan sonra işin nereden geldiğini anladı.. İçinde bulunduğu büyük safiyeti düşündü.. İtiraf yolunu tuttu.. Unuttuğunu, hata işlediğini itiraf etti. Kendi kendine istiğfar telkin etti:

"Ya Rabbi, biz nefsimizi kötüledik, kirlettik, bizden mağfiretini, merhametini esirgersen, sonumuz fena olur.." Bu tevbe ve itirafa karşı kendisine hidayet yolları göründü. Nasıl işler yapacağı bildirildi.. Ve o tevbedeki gizli marifet nurları ve bundan evvel kendisine keşfolunmayan iyilikleri öğretildi. Ve neticede şuna kani oldu:

"Bütün kaybettiğim hâller bana tevbe yolu ile açılacaktır. "

Her şey değişti.. İstek şimdi başka oldu. Hâl başka hâl oldu artık. Büyük bir saltanat geldi. İlk önce dünyada bir velâyeti kübrâ; sonrası da âhirette.. Dünya kendine ve evlâdına yer oldu. Âhiret ise ebedi bir yuva.. Ve sonsuz bir sığınak..

Ey mümin! Senin için Hazreti Âdem ve Hazreti Muhammed (sav)'de dostluk ve muhabbet için iyi âdetler var.. Her halde hatanı bil, tevbe et.



Fütüh'ül Gayb,

Hz. Abdülkadir Geylani