Çocuklar neşedir

Merhaba sevgili okuyucular, "Çocuklar hayatın neşesidir" denir. Gerçekten de öyledir. Şimdi size bu konuda birkaç örnek verelim: İki yaşındaki yeğenimle (Itır) sohbet ediyoruz. Bir kağıda denizatı resmi çizilmiş, deniz atı yandan çizildiği için yalnızca bir gözü var. Yeğenimiz soruyor; Denizatının öbür gözü nerede? Teyzesi cevap veriyor; "Yandan görünüşü olduğu için bir gözü var. Itır tam anlayamıyor fakat şöyle bir açıklama getiriyor; "Yanlışlık oldu". Küçük bir deve maketi var Itır'a sırayla bacaklarını, kuyruğunu, boynunu gösterip isimlendirmesini istiyoruz. En son hörgücünü soruyorum "Burası neresi Itır?" Gayet rahat bir şekilde cevap veriyor; "Bacası".Size daha önce ağaçlı, çiçekli, tırtıllı, kelebekli bir yerde büyüdüğümüzü yazmıştım. Mahallenin çocukları olarak gün boyunca dağlarda dolaşıp çiçek, kuzu kulağı, çiğdem kökü toplardık. Kuzu kulağı, çam fıstığı, dut ve erik yiyerek karnımızı doyururduk, karşı komşununkilerle beraber altı kız her şeyimizi paylaşırdık. Aramızda derin bir muhabbet vardı. Geceleri saklambaç oynanır, saklambaçta bulunamayanlara "çay içirilirdi". Kazan çömlek patlatıldığı da olurdu.O zamanlar bizler bazı hakikatlerin farkında değildik, bazı şeyleri öğrenmekte geciktiğim için her zaman üzülmüşümdür. Çocuklarımıza dinimizi öğretmeye erken yaşlarda başlamamız gerekiyor, önce kendimiz iyi bir şekilde öğrenmemiz gerekiyor.Çocuklarımıza dinimizi nasıl öğreteceğimizi insanı-ı kamil'in örnekliği ile fark edebiliyoruz. Çünkü onlar, gerektiği kadar psikolog ve gerektiği kadar sosyologdurlar. Adı üstünde kamildirler. Ne mutlu ömrü boyunca bir tane olsun kamil insanla tanışana bilişene?Allah (cc) bizleri kamillerin izinden ayırmasın. Allah bizleri Rasulullah'ın yolundan ve hizmetinden ayırmasın.Ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun...